ภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน มีพื้นที่และประชากรประมาณ 1 ใน 3 ของประเทศ สิ่งสําคัญ ยิ่งคือมีศิลปวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของตนเองสืบทอดต่อเนื่องกันมาเป็นเวลาช้านาน ระยะเวลาที่ผ่านมาได้ มีหน่วยงานต่าง ๆ พยายามที่จะศึกษาค้นคว้าและอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมเหล่านี้ให้คงอยู่ แต่อย่างไรก็ตามก็ยังไม่ มีหน่วยงานใดที่จะรับผิดชอบให้บริการทางการศึกษาและพัฒนาศิลปกรรมเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง ประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีฐานะทางเศรษฐกิจค่อนข้างยากจน การที่จะระดมทรัพยากรที่มี อยู่เพื่อดําเนินการทางด้านนี้ย่อมจะมีขีดจํากัด มหาวิทยาลัยขอนแก่นเป็นสถาบันอุดมศึกษาสูงสุดของภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ ย่อมจําเป็นที่จะต้องมีความรับผิดชอบในด้านนี้ ซึ่งหมายถึงการจัดตั้งคณะศิลปกรรม ศาสตร์อันเป็นการกระจายโอกาสทางการศึกษาออกไปในชนบทตามนโยบายรัฐ มหาวิทยาลัยขอนแก่นได้พิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เห็นว่าภาควิชามนุษยศาสตร์มีความพร้อมในด้าน คณาจารย์อุปกรณ์การเรียน การสอนและอาคารสถานที่อยู่แล้ว ดังนั้นเพื่อให้การดําเนินงานเป็นไปอย่างจริงจัง สามารถบรรลุผลได้ตามนโยบายของรัฐ จึงเห็นสมควรให้มีการจัดตั้งคณะศิลปกรรมศาสตร์ขึ้นใน มหาวิทยาลัยขอนแก่น